κακότας

κᾰκότας

1 vicissitude

εὐναὶ δὲ παράτροποι ἐς κακότατ' ἀθρόαν ἔβαλον P. 2.35

[†ἀτληκηκότας† (codd. Stobaei, unde ἀτλάτα κακότας coni. Boeckh) fr. 42. 5.]